Het lange, rechte stuk.
Blijf op de hoogte en volg Jelle
07 Juli 2016 | Rusland, Petrozavodsk
Vandaag een 2 in 1 bericht.
wo. 6 juli:
we zijn erg op tijd vertrokken uit Murmansk, we gaan namelijk een zware dag tegemoed. De reis van Murmansk naar Petrozavodsk is een zware toch die over 2 dagen is verdeeld. De weg zal nagenoeg kaarsrecht zijn door monotoon landschap. Dag 1 bedraagt 550km. en eindigd in het dorpje Kem.
Onderweg hebben we slechts een paar dingen kunnen waarnemen buiten de weg en de bomen daarlangs om. Op zo'n 100 km van Murmansk rijden we langs een fabriek van het een of ander. Van veraf tekent de rookpluim die hier vanaf komt de horizon geelgrijs. Het is bijzonder hoe Rusland omgaat met industrie, het doet mij het meest denken aan hoe de orks van Saruman in de Lord of the Rings films het heel bos platbranden om een leger te maken. Alles moet wijken en er wordt geen rekening gehouden met het welzijn van de werknemers of de impact op de natuur.
Ook verderop krijgen we een kijkje achter de schermen. De bezine van een aantal reisgenoten raakt op en er moet gezocht naar een benzinepomp. De eerstvolgende langs de weg laat nog zo'n 150 km op zich wachten en dat halen we niet. Een paar motorrijders wijzen een zijweg in en geven aan dat er zo'n 10 km later een pomp is. Om hier te komen rijden we eerst over een barslechte weg. Gelukkig is de weg naar Kem goed onderhouden en zoeven we er zo overheen. Deze zijweg hobbeld en bobbeld erover. Diepe kuilen, grint, noem het maar op. De weg leidt ons uiteindelijk naar een dorp. Hier heerst barre armoede. De huizen vallen van ellende uit elkaar en er zijn geen voorzieningen (later, weer op de grote weg, ontdekken we dat de mensen hun drinkwater uit een bron halen langs de snelweg). De benzinepomp die we uiteindelijk ontdekken stamt uit het begin van de vorige eeuw, of zo lijkt het althans, de pompbediende moet, ietwat lacherig, uit zijn hokje komen om voor te doen hoe het eigenlijk werkt. Op de terugweg naar de snelweg lopen er wat tieners op straat, mijn vriendelijk bedoelde knikje wordt beantwoord met een Hitlergroet. Ik weet niet of de jongen in kwestie suggereede dat ik een nazi zou zijn of dat hij er zelf groot fan van was maar goed, ik vond het veelzeggend genoeg.
Verder op de snelweg hebben Jan en ik nog een klein aanrijdinkje gehad. Een onhandig misverstand leidde tot een botsing die bij Jan resulteerde in een mistlamp minder aan de voorkant en bij mij een gebroken bagagerek achter. Inmiddels alles weer opgelapt en werkt naar tevredenheid.
Ook de plaats Kem was tot slot een eyeopener. Vooral het verblijf in het hotel sprak boekdelen. De hotelkamers hadden per 2 kamers een gedeelde douche en toilet. De douche zakte haast door de vloer toen ik wilde douchen en het eten werd in een met prachtig TL licht verlichtte eetzaal (met danspaal) geserveerd door een lokale mama die wel wist hoe je voor 20 man moest koken (of zo leek het althans). De bedden sliepen na een slopende dag heerlijk. Of we er beestjes aan over hebben gehouden gaan we merken.
wo. 6 juli:
we zijn erg op tijd vertrokken uit Murmansk, we gaan namelijk een zware dag tegemoed. De reis van Murmansk naar Petrozavodsk is een zware toch die over 2 dagen is verdeeld. De weg zal nagenoeg kaarsrecht zijn door monotoon landschap. Dag 1 bedraagt 550km. en eindigd in het dorpje Kem.
Onderweg hebben we slechts een paar dingen kunnen waarnemen buiten de weg en de bomen daarlangs om. Op zo'n 100 km van Murmansk rijden we langs een fabriek van het een of ander. Van veraf tekent de rookpluim die hier vanaf komt de horizon geelgrijs. Het is bijzonder hoe Rusland omgaat met industrie, het doet mij het meest denken aan hoe de orks van Saruman in de Lord of the Rings films het heel bos platbranden om een leger te maken. Alles moet wijken en er wordt geen rekening gehouden met het welzijn van de werknemers of de impact op de natuur.
Ook verderop krijgen we een kijkje achter de schermen. De bezine van een aantal reisgenoten raakt op en er moet gezocht naar een benzinepomp. De eerstvolgende langs de weg laat nog zo'n 150 km op zich wachten en dat halen we niet. Een paar motorrijders wijzen een zijweg in en geven aan dat er zo'n 10 km later een pomp is. Om hier te komen rijden we eerst over een barslechte weg. Gelukkig is de weg naar Kem goed onderhouden en zoeven we er zo overheen. Deze zijweg hobbeld en bobbeld erover. Diepe kuilen, grint, noem het maar op. De weg leidt ons uiteindelijk naar een dorp. Hier heerst barre armoede. De huizen vallen van ellende uit elkaar en er zijn geen voorzieningen (later, weer op de grote weg, ontdekken we dat de mensen hun drinkwater uit een bron halen langs de snelweg). De benzinepomp die we uiteindelijk ontdekken stamt uit het begin van de vorige eeuw, of zo lijkt het althans, de pompbediende moet, ietwat lacherig, uit zijn hokje komen om voor te doen hoe het eigenlijk werkt. Op de terugweg naar de snelweg lopen er wat tieners op straat, mijn vriendelijk bedoelde knikje wordt beantwoord met een Hitlergroet. Ik weet niet of de jongen in kwestie suggereede dat ik een nazi zou zijn of dat hij er zelf groot fan van was maar goed, ik vond het veelzeggend genoeg.
Verder op de snelweg hebben Jan en ik nog een klein aanrijdinkje gehad. Een onhandig misverstand leidde tot een botsing die bij Jan resulteerde in een mistlamp minder aan de voorkant en bij mij een gebroken bagagerek achter. Inmiddels alles weer opgelapt en werkt naar tevredenheid.
Ook de plaats Kem was tot slot een eyeopener. Vooral het verblijf in het hotel sprak boekdelen. De hotelkamers hadden per 2 kamers een gedeelde douche en toilet. De douche zakte haast door de vloer toen ik wilde douchen en het eten werd in een met prachtig TL licht verlichtte eetzaal (met danspaal) geserveerd door een lokale mama die wel wist hoe je voor 20 man moest koken (of zo leek het althans). De bedden sliepen na een slopende dag heerlijk. Of we er beestjes aan over hebben gehouden gaan we merken.
-
07 Juli 2016 - 16:30
Ot En Sandra:
Vol verbazing het verslag gelezen. We hadden wel een vermoeden dat er armoede zou zijn en oppassen geblazen. alleen maar meer respect voor jullie. Maar om eerlijk te zijn zou ik dat 'mooie' gebied vol gas door sjezen ;-)
De ervaring natuurlijk pakt jullie niemand meer af. Wat dat betreft nog steeds verschrikkelijk jaloers!
Allen, sterkte, wijsheid en veilige rit gewenst. We kijken uit naar de volgende verslagen -
07 Juli 2016 - 19:16
Johan Meeske:
Jullie maken toch wel de nodige foto's neem ik aan.
Ben er benieuwd naar!
Goede reis verder
J -
08 Juli 2016 - 10:13
Isabel:
Ik reis met jullie mee door het mooie landschap. Voel ook de armoede en de slechte omstandigheden waarin de mensen daar moeten leven, zoals je dat beschrijft. Van de gedachte te moeten slapen in dat 'hotel' krijg ik al jeuk. Wel weer een prachtige ervaring. Goede reis verder, ben benieuwd naar het vervolg. -
08 Juli 2016 - 11:19
Hedzer:
Dat behang in de eetzaal is geweldig:) -
10 Juli 2016 - 02:36
Jean Paul:
Heerlijk avontuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
