De snelweg af.
Blijf op de hoogte en volg Jelle
24 Juni 2016 | Zweden, Jönköping
Vanmorgen na een vroege start op weg naar de ferry. Deze vertrekt 20km bij Heiligenhafen vandaan. Met de kaartjes gestempeld en de brommers vast gesjord konden we even ontspannen. Aan de andere kant van het water vervolgde de weg zich door het vaste land van Denemarken. Deze dodelijk vermoeiende snelweg leidde ons langs Kopenhagen naar de havenstad Helsingborg. Vandaar vertrok de ferry naar Zweden.
Eenmaal in Zweden mochten we na 20km eindelijk van de ellendige snelweg af (snelwegen zijn nou niet per se leuk om op te motorrijden). Eenmaal van de snelweg af kwamen we al redelijk snel in het platteland van Zuid Zweden terecht. De weg leidde door mooie bossen en langs talloze, karakteristieke golfplaten boerderijtjes. Na een paar uur door dit landschap te hebben gereden vallen een aantal dingen op:
Zweden zijn vriendelijk. Herhaaldelijk worden we in dorpjes begroet door vrolijk zwaaiende wandelaars/ bewoners.
De huizen die gebouwd worden lijken naadloos te blenden met de natuur. De huizen nemen niet meer ruimte in dan nodig en de percelen zijn niet omheind maar zijn als het ware onderdeel van de omgeving. Je ziet niet waar het perceel eindigt en het bos begint.
Mooi genoeg om je innerlijke kluizenaar te prikkelen .
In de bossen vandaag alvast een klein 'offroad' grindpad bereden in het bos. Een voorproefje voor morgen, wanner we 32km over gravel gaan rijden.
Eenmaal in Zweden mochten we na 20km eindelijk van de ellendige snelweg af (snelwegen zijn nou niet per se leuk om op te motorrijden). Eenmaal van de snelweg af kwamen we al redelijk snel in het platteland van Zuid Zweden terecht. De weg leidde door mooie bossen en langs talloze, karakteristieke golfplaten boerderijtjes. Na een paar uur door dit landschap te hebben gereden vallen een aantal dingen op:
Zweden zijn vriendelijk. Herhaaldelijk worden we in dorpjes begroet door vrolijk zwaaiende wandelaars/ bewoners.
De huizen die gebouwd worden lijken naadloos te blenden met de natuur. De huizen nemen niet meer ruimte in dan nodig en de percelen zijn niet omheind maar zijn als het ware onderdeel van de omgeving. Je ziet niet waar het perceel eindigt en het bos begint.
Mooi genoeg om je innerlijke kluizenaar te prikkelen .
In de bossen vandaag alvast een klein 'offroad' grindpad bereden in het bos. Een voorproefje voor morgen, wanner we 32km over gravel gaan rijden.
-
25 Juni 2016 - 10:24
Dorrie:
De vakantie is nu echt begonnen zo te lezen. Genieten van het onderweg zijn en een pracht omgeving. Groetjes Dorrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley